Co: Andrzej Wróblewski. Recto/ Verso. 1948-1949, 1956-1957. Wystawa czynna od 12 lutego do 17 maja 2015 roku.
Gdzie: Warszawa, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, ul. Emilii Plater 51
Po dłuższym okresie posuchy obrodziło ostatnio wystawami przypominającymi twórczość Andrzeja Wróblewskiego. W Spectra Art Space widzieliśmy zbiory Fundacji Staraków i państwa Starmachów, przy okazji wystawy „De.fi.cien.cy” w Poznaniu zerknęliśmy też w kolekcję Grażyny Kulczyk. Ukazała się również książka „Unikanie stanów pośrednich. Andrzej Wróblewski”. Tym razem twórczością wybitnego malarza zajęło się Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Punktem wyjścia była seria seminariów i międzynarodowa konferencja, której organizatorzy postanowili wprowadzić znanego i uznanego w Polsce artystę na arenę sztuki międzynarodowej. Teraz przyszedł czas na kolejny krok, czyli wystawę. Zbudowana jest wkoło pewnej dwoistości sztuki Wróblewskiego. Jego twórczość zawsze była niejednoznaczna, trudna do zamknięcia w jasnych ramach. Malował abstrakcje i obrazy figuratywne, uległ fascynacji poetyką socrealizmu. Wystawa pokazuje dwa kluczowe momenty w jego życiu artystycznym: początek, gdy malarz szukał języka swojej twórczej wypowiedzi, i sam koniec, kiedy odchodził od socrealizmu. Symbolem poszukiwań i wewnętrznego rozdarcia stają się tu liczne prace dwustronne: na obu stronach kartki papieru czy płótna Wróblewski tworzył odrębne kompozycje. Kuratorzy pokazywali te prace na ogół tylko z jednej strony, dokonując świadomego wyboru i pewnej interpretacji dzieł. Tym razem sami będziemy mogli zobaczyć ową dwoistość malarza w pełnej okazałości.
Tekst: Weronika Kowalkowska, Staszek Gieżyński
Zdjęcia: Materiały Prasowe Muzeów I Galerii
