Co: Jan Sawka 1946-2012. Wystawa czynna do 1 września.
Gdzie: Kraków, Muzeum Narodowe, al. 3 Maja 1
Artysta wszechstronny – to określenie do nikogo nie pasuje tak jak do Jana Sawki. Najpierw były plakaty. „Hipisowskie”: kolorowe i psychodeliczne. W tradycji polskiej szkoły, ale nie do końca. Potem współpraca z teatrem STU i warszawską Stodołą, okładki płyt – między innymi dla zespołu Anawa – oraz tomików poezji Stachury czy Krynickiego. W połowie lat 70. Sawka wyjechał do Francji i dalej do USA. Rysował dla „New York Timesa”, malował, tworzył plakaty i scenografie teatralne, współpracując między innymi z Samuelem Beckettem. Zajmował się rzeźbą, wymyślał biżuterię, projektował budynki. – Nie wiem, do jakiego prądu w sztuce się zaliczam – tłumaczył w jednym z wywiadów. – W ogóle mnie to nie obchodzi.
Rzeczywiście, trudno mówić o jakichkolwiek „prądach”, gdy widzi się projekt centrum kulturalnego w Abu Dhabi – wielki obelisk z muzeami, filharmonią i amfiteatrem. Wrażenie robi ogromna koncertowa scenografia wymyślona na 25-lecie grupy Grateful Dead – klasyków hipisowskiego grania. Wymieniam wszystkie te osiągnięcia Sawki, by łatwiej było zrozumieć to, co na krakowskiej wystawie zobaczymy. A są na niej tylko dzieła ze zbiorów Muzeum Narodowego: cykl sztandarów „Sfera”, grafiki z serii „Postcards” oraz plakaty teatralne. To zaledwie wycinek, ale pokazuje rozmach artysty. Jan Sawka zmarł w zeszłym roku, pozostawiając niedokończony projekt „Voyage” – serię 1200 plastycznych wizji, które miały być wyświetlane na wielkim zewnętrznym ekranie z towarzyszeniem muzyki skomponowanej przez Mickeya Harta, byłego perkusistę Grateful Dead.
Tekst: Weronika Kowalkowska, Stanisław Gieżyński
Zdjęcia: katalogi galerii i muzeów
