Mały przydomowy ogród z paleniskiem – kolorami roślin i małej architektury nawiązuje do wnętrz

Jak zaprojektować długi i wąski przydomowy ogród?

Chris Harrington jest jednym z takich magików. Twierdzi, że każdy wąski ogród powinien być tak zaprojektowany, żeby właścicielowi chciało się chodzić na jego drugi koniec, a przynajmniej „rzucać w jego kierunku spojrzenia”. W wypadku South Park w londyńskiej dzielnicy Wimbledon nagrodą za przemierzenie długiego trawnika jest imponująca strefa relaksu z kamiennym paleniskiem i trzema sofami. Jedną z nich wbudował w zadaszoną drewnianą konstrukcję – przyjemnie otula i chroni przed deszczem.

Droga na sofę wiedzie jednak przez tunel – tak wysokie są płoty sąsiednich parceli. Dlatego Chris obsadził je drzewami, tworząc rodzaj alei. Ich rozrastające się korony będą zacierać granice działki. Tę samą robotę wykonają żywopłoty z ligustra – kiedyś drewniane ogrodzenia zamienią w prawdziwe zielone ściany. Rabaty przy nich są bardzo wąskie, przede wszystkim po to, by... trawnik wydawał się szeroki, optycznie poszerzał ogród. Z tego samego powodu ścieżka do strefy wypoczynkowej biegnie nietypowo – nie przez środek ogrodu, ale pod płotem. Wytyczona pośrodku podzieliłaby trawnik na pół i wydłużyła perspektywę i tak długiego w proporcjach ogródka.

Aby urozmaicić przestrzeń koło domu, na pierwszym tarasie powstało siedzisko na poranną kawę – to tutaj padają promienie wschodzącego słońca. Ciekawostką iście architektoniczną są flankujące taras strukturalne drzewa – mają korony uformowane w kwadratowe, płaskie jak blaty parasole. Chronią nie tylko przed słońcem, ale też spojrzeniami sąsiadów z okien położonych wyżej domów. Po więcej intymności trzeba się udać na koniec ogrodu. Za dnia siedzi się w cieniu eukaliptusa, a wieczorami pod baldachimem światełek. Nierzadko – jak to lubią Anglicy – z książką w ręku lub szklaneczką dżinu z tonikiem.
 

Co rośnie w tym małym przydomowym ogrodzie:

1. Jaśmin gwiazdkowy – nazwa „jaśmin” może być myląca – zwykło się używać jej do określenia kwitnącego w maju krzewu o wspaniałym zapachu. W rzeczywistości jest to jaśminowiec, a właściwy jaśmin jest pnączem, dla którego w Polsce jest zbyt zimno, chociaż można go uprawiać w donicach wystawionych na świeże powietrze od wiosny do jesieni. W czasie kwitnienia jaśmin oszałamia mocnym, słodkim zapachem. Wystarczy już kilka kwiatów, żeby poczuć je z daleka, chociaż jaśmin rzadko na kilku poprzestaje – najczęściej jest ich całe mnóstwo. Lubi mocne słońce i przepuszczalną ziemię. Ciemnozielone, błyszczące liście są nie mniej dekoracyjne od kwiatów.

2. Naparstnica purpurowa – jest ozdobą ogrodów w pierwszej połowie lata. Strzeliste kwiatostany ubrane są od dołu do góry w kwiaty o kształcie i wielkości naparstka. Podstawowy gatunek zakwita na purpurowo, ale są także odmiany o kwiatach jasnoróżowych, morelowych, łososiowych albo śnieżnobiałych. Najczęściej odwiedzają je trzmiele, które lubią też się w nich chować przed deszczem. Naparstnice rozmnaża się z nasion, które są drobniejsze od maku – wystarczy je rozrzucić na powierzchni ziemi, bez przykrywania. Rośliny otrzymane z nasion zakwitną w drugim roku uprawy. Naparstnice lubią miejsca wilgotne, półcieniste.

3. Jarzmianka większa – jest niezwykle popularna w angielskich ogrodach i ceniona za swoje dekoracyjne, trwałe kwiaty, które wydaje przez całe lato. Co ciekawe, w Polsce jest rośliną rodzimą – można ją spotkać rosnącą dziko na południu kraju, szczególnie w górach. W ogrodach popularniejsze są różnokolorowe odmiany, od białych przez rubinowe po ciemnobordowe. Po ścięciu długo utrzymuje świeżość w bukiecie – w dużej wiązance można też docenić jej misterne, eleganckie, półkoliste kwiaty. Łatwo rozmnaża się z wysiewu nasion.

4. Szałwia omszona ‘caradonna’ – doskonale radzi sobie z silnym nasłonecznieniem. W czasie kwitnienia tworzy duże, fioletowe plamy koloru. Regularne wycinanie przekwitłych kwiatostanów pobudza roślinę do dłuższego kwitnienia, które trwa od maja do sierpnia. Przywabia owady zapylające, w tym także motyle. Sprawdza się na bylinowych rabatach mieszanych, rabatach preriowych z trawami ozdobnymi i jako roślina obwódkowa – można nią zastąpić lawendę. To również doskonały dodatek do kompozycji doniczkowych, zwłaszcza na słoneczne stanowiska.

5. Agapant afrykański – pochodzący z Południowej Afryki agapant jest rośliną wybitnie ciepłolubną. Wytwarza wąskie, jasnozielone liście i wspaniałe kwiatostany o niebieskich, fioletowych lub białych kwiatach, które wyrastają z cebuli. W Polsce najlepiej uprawiać go w obszernych donicach (z czasem tworzy wielkie kępy), które na okres zimy należy przenieść do chłodnego miejsca. Na zacisznych i osłoniętych stanowiskach potrafi przezimować w gruncie, ale wymaga solidnego okrycia i nigdy nie ma gwarancji, że doczeka do wiosny. Warto się nim troskliwie opiekować, bo w trakcie kwitnienia wygląda majestatycznie i bardzo egzotycznie.

6. Narecznica mocna i pospornica japońska – pod ogrodowym siedziskiem znalazło się trochę miejsca dla niskich roślin o ozdobnych liściach, m.in. paproci, pospornicy i turzycy. W takim miejscu delikatne kwiaty mogłyby ulec zniszczeniu, jednak u tych gatunków największą ozdobą są liście – jedne drobne, inne pierzaste, jeszcze inne trawiaste. Dzięki rozmaitym kształtom wnoszą trochę różnorodności do tego małego skrawka i stwarzają wrażenie, że siedzisko „pływa” wśród zieleni. Wszystkie dobrze radzą sobie w cieniu i nie tracą nic ze swojej urody. Nie trzeba ich też przycinać (z wyjątkiem pospornicy, która rośnie jednak stosunkowo wolno). Kwiaty rzucają swoje uroki w innych miejscach – w tym królują liście.

Projekt ogrodu: harringtonporter.com 

TEKST: Beata Majchrowska, Łukasz Skop
Zdjęcia: Joanna Kossak